Szkoła Podstawowa im. Żołnierza Polskiego w Wędrzynie

               W zimową niedzielę 05 lutego Dyrekcja, nauczyciele, uczniowie oraz rodzice Szkoły Podstawowej im. Żołnierza Polskiego w Wędrzynie na uroczystej mszy w Kościele św. Sebastiana pożegnali, ale przedewszystkim podziękowali za sześć lat przyjaźni i współpracy księdzu kapelanowi Krzysztofowi Pietrzniakowi, który został powołany do Malborka.

A oto słowa jakimi pani Dyrektor Edyta Jakóbczak  wyraziła nasze podziękowania:

Czcigodny Księże Krzysztofie !

       „Wierny przyjaciel jest potężną obroną – kto go znalazł, skarb znalazł”. Takim przyjacielem od sześciu lat jesteś dla nas Ty, Księże Krzysztofie.

Nasza krótka jeszcze historia jest nierozerwalnie związana z Twoją posługą duszpasterską. Przez te lata odczuwaliśmy – Kapelanie – Twoje wsparcie

w trudach, zrozumienie dla naszych problemów. Doświadczaliśmy wielkiej życzliwości i opieki. Wspólną modlitwą rozpoczynaliśmy i kończyliśmy każdy kolejny rok szkolny. Bez Twojej obecności nie odbyła by się się żadna ważna uroczystość, a taką była i pozostanie uroczystość poświęcenia Naszego sztandaru i nadanie imienia Naszej Szkole. Wspólnie obchodziliśmy święta narodowe i dni patrona. Dzieliliśmy się opłatkiem i śpiewaliśmy kolędy.

Z wielkim zapałem i poświęceniem pomagałeś szczególnie w przygotowaniu

i przeżywaniu I Komunii Świętej. Razem przeżywaliśmy smutek katastrofy pod Smoleńskiem, gdzie zginął Pasterz Naszej Diecezji.

Chcielibyśmy powiedzieć znacznie więcej, ale nawet najpiękniejsze słowa nie wyrażą tego, co czują dziś Nasze serca. Wdzięczność swą za wszystko, czego dzięki Twojej obecności wśród nas doświadczyliśmy, wyrazimy najprościej – modlitwą i różami, a każda z tych sześciu róż, niech będzie symbolem jednego roku Twojej posługi wśród nas.

„Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, lecz przez to, czym się dzieli z innymi” (J.P. II)

Niech Matka Boża Hetmanka Żołnierza Polskiego chroni Twoje zdrowie

i dodaje sił.

Księże Krzysztofie – Bóg zapłać za Twoją obecność wśród nas.

Każdy ma do przebycia całą podróż swego życia.

Mijamy stacje życiowe, jedne szare inne zaś kolorowe.

Poznajemy ludzi, którzy siadają i wysiadają

albo do końca podróży przy nas zostają.

Każdy z nas wybiera swój przedział życiowy.

Jednym wystarcza zwykły innym marzy się luksusowy.

Lecz nie ważny jest luksus w życiu każdego człowieka,

Bo sensem tej ziemskiej podróży jest przyjaźń drugiego człowieka.

Luty Anno Domini 2012

Przyjaciele z wędrzyńskiej szkoły.